Pagina's

dinsdag 29 december 2015

Poppenhuis deel 1

Het spookte al langer door mijn hoofd, maar vandaag werd de eerste stap gezet: de bouw van een poppenhuis. Mijn zus, die kinderpsychologe is, zocht voor haar speltherapie een poppenhuis en wist dat ik dat ook wel wilde maken. Dus vandaag begonnen we te zoeken. We vonden een bouwplan op https://www.bosch-do-it.com/be/nl/doe-het-zelver/startpagina/index.jsp en besloten van daaruit te vertrekken. We namen dit plan mee naar de lokale doe-het-zelf zaak en gaven daar aan de zagerij door wat we juist wensten. Helaas was dit geen topprioriteit voor hen en zouden onze planken "ergens volgend jaar" klaar zijn. Niet getreurd; er ligt nog genoeg naaiwerk te wachten. De bestelling werd geplaatst dus dan hebben we nu wat tijd om na te denken over de indeling en invulling van het huis. Het zal waarschijnlijk een werk van lange adem worden, maar dat is niet erg. Prinses is er nog wat klein voor. Wordt dus zeker nog vervolgd...

zondag 27 december 2015

Stoere meid

Mijn prinsesje kan een echte diva zijn, maar ze kan al evengoed een stoere meid zijn. Dus naast de glitter- en meisjesdingen, vind je in mijn stoffenkast ook regelmatig eens wat stoerders. Zoals dit vossenstofje bijvoorbeeld...



Ik kocht deze stof met de idee er een trui van te maken. Alleen, er kwam altijd wel wat tussen: het kleedje voor de schoolfoto, de foto voor onze kerstkaart, haar kerstkleedje en dat van mij, een heleboel warme truien voor mezelf,... Maar vandaag had ik een vrij moment en de stof trok opnieuw mijn aandacht. En zo werd ze eindelijk verwerkt. 

Het patroontje werd er eentje uit LMV: de Leonora Sweater. Al van in het begin vond ik dit een prachtige trui, en ook al was het maar 1 huisje (niveau 1), toch liet ik mij tegenhouden door de split op de zijkant. Onterecht want de trui zat in een wip in elkaar zonder struikelmomenten. En dat allemaal tijdens het middagdutje van prinses. 

Net op tijd klaar voor haar speeldate. Ik had nog tijd genoeg om vlug een foto te maken, voor hij al direct ingezegend werd.


De split in de zijkant ga ik nog een beetje verstevigen maar voor de rest is hij echt geslaagd



De eerste keer een raglan-trui: een stoere stof met een elegant patroontje. Een topcombinatie voor mijn prinses en haar fonkelende blauwe oogjes...

Patroon: LMV Leonora sweater
Stof: Poppy 








Prettige feesten!

zondag 13 december 2015

Het eerste kerstcadeautje

Naaien... Wat een plezier. En stof kopen: nog veel leuker. Het ene stofje wordt dan al wat sneller verwerkt dan het andere, maar telkens opnieuw heb ik het probleem dat ik veel teveel stof overhoud om weg te smijten. En toch zijn ze te klein om er direct iets mee te kunnen doen. Dus wat doe je daar dan mee met die restjes? Tot voor kort werden die steevast in een restjesbak geworpen. Ooit zullen ze wel van dienst zijn, dacht ik dan. En eindelijk is het zover: de restjes werden gebruikt (voor een klein deeltje dan toch...).

Prinsesje zit namelijk al in het instapklasje, en die wordt trouwens veel te snel groot, maar dat is een heel ander verhaal. Zoals zoveel scholen heeft zij een klaspop: Jules. Ik ben al een tijdje lid van een groepje op Facebook waar je patroontjes kan vinden voor Jules en ik waagde er mij ook eens aan. Het is namelijk tijd voor een kerstcadeautje. 3 restjes werden uit de hoop gehaald en 2 daarvan zijn nu volledig op! Jeeej! Het werden een sweater, shortje en als uitdaging een hemdje. Kijk vooral even mee: 



Zo een gepruts maar wat ben ik blij met het resultaat. Hopelijk zijn de juf en Jules dat ook. Als ik nog eens tijd teveel heb, werk ik nog wat verder aan Jules zijn kleerkast, maar voorlopig ga ik het toch even houden bij wat ik ken: kleren voor mezelf en prinses... En misschien nog wel een kerstcadeautje voor iemand ;-)


zondag 6 december 2015

Coverlock

Even een oproepje naar mijn lezers en bezoekers. Na 2 jaar naaien heb ik al een mooie naaimachine en een overlock staan. Daar lukt veel mee maar toch heb ik het gevoel dat een coverlock een mooie aanvulling zou zijn. En jaar heb ik jullie hulp voor nodig: heb jij eentje staan waar je tevreden van bent of ken je een goed toestel? Waar hebben jullie je toestel gehaald? Laat het mij dan zeker weten. Voorlopig denk ik aan Janome, maar misschien is er beter...
 Ondertussen spaar ik nog een beetje verder. Alvast bedankt voor de tips!

dinsdag 1 december 2015

Klaar voor de winter

De dagen worden wat kouder, en stilletjes aan begint het door te dringen dat de herfst gedaan is, en de winter gaat beginnen. Nog gauw wat stofjes gaan kopen, en we konden beginnen aan de wintercollectie. Alleen nog een patroontje zoeken...

Ik ben helemaal weg van LMV, maar ook zoveel anderen, en soms heb ik de indruk dat we met z'n allen gewoon hetzelfde maken, en vind ik dat we onze eigenheid een beetje verliezen. Dus nu wilde ik eens wat anders, maar wat?

Na lang zoeken, bladerde ik toevallig door de laatste versie van My Image. Ik had er wel al eerder boekjes van gekocht, maar nog nooit iets van gemaakt, maar in de winterversie van 2015/2016 stonden een aantal mooie truipatronen, dus waarom niet? Na wat bladeren besloot ik eerst M1562 te maken met een okergeel gebreide stof. Het patroontje werd overgetekend en in no time zat de trui in elkaar. De instructies werden naar goede gewoonte weer overgeslaan, maar de trui wijst zichzelf uit. En zo werd mijn eerste winterstuk realiteit:


Zo snel, gemakkelijk, en geweldig comfortabel. Het is een model met vleermuismouwen dus dat is ook wel leuk. Alleen is het niet zo getailleerd en voel ik er mij niet zo goed in dus ik denk dat het een trui voor thuis wordt. Maar niet getreurd, ik vond nog wat...

Mijn oog viel ook op een andere trui: M1558. Deze cardigan is voorzien voor een teddystof en moet gevoerd worden. Ik had een fluffy stofje liggen, maar wilde eerst voeren met fleece. Slecht idee vond mijn man, en ik moet hem gelijk geven. Ik besloot gewoon te voeren met tricot en hij is heerlijk warm. Hij is nog maar 2 weken oud, maar ik heb hem al zoveel gedragen. Zeg nu zelf: is het geen pareltje?


De stof heeft een zwart/witte basis en er zitten overal pluisjes in een transparantje blinkende stof, en een oud roze pluisdraad. Heerlijk knuffelig en zalig warm. Een voering in fleece ging echt veel te warm zijn.

Nu was ik zo weg van deze cardigan, dat ik direct besloot om er nog eentje te maken. Deze keer niet pluizig, maar eerder wat strak:


De stof is oud roze met een gouden glinstering op een zwarte basis. Ook dit model werd gevoerd met tricot (met dank aan de naai-juf, die ons leerde hoe je die hoekjes mooi afwerkt):



En in tegenstelling tot de 2 vorige truien, werd hier wel mijn labeltje in genaaid:




En hoewel ik helemaal niet van massaproductie houd, of van het feit dat we allemaal hetzelfde dragen, moet ik toch toegeven dat het derde exemplaar ondertussen al half in elkaar zit. Dus ja, ik pleit schuldig: ik val zelf al eens in herhaling. Zou je niet met zo'n geweldige cardigan? Ik ben er alvast helemaal weg van :-)

Natuurlijk moest ik voor mijn nieuwe truien dan nieuwe bloesjes gaan shoppen, maar dat nemen we er graag bij ;-)

Wat ik nu eigenlijk vind van My Image? Mijn maten kloppen niet zo goed als in LMV, waar ik echt geen aanpassingen aan moet doen, en moest ik de uitleg bekijken, dan zou ik de fotohandleiding wel missen, maar verder van dat vind ik het zeker een aanrader.

Patronen: My Image 11 herfst/winter 2015/2016
Stoffen: Trui 1 en 2: stoffenspektakel / Trui 3: Stoffen van Leuven
Voering: Modecoupon



zondag 15 november 2015

Say cheese!

Morgen komt de schoolfotograaf dus ben ik al een tijdje bezig met de outfit van prinses. Ik wou een mooi stofje dus besloot ik wat verder te rijden naar Stoffen van Leuven omdat ik weet dat ze daar een mooi aanbod kinderstofjes hebben. Ik zocht 1 stofje, maar kwam thuis met een heleboel stof. Wat dacht je dan... Dat ik al die mooie dingen zou laten liggen? Echt niet! Wat ik daarmee maak, zie je ongetwijfeld in 1 van mijn volgende posts, maar nu heb een deadline: een kleedje voor de foto.

Ik vond 2 stofjes die ik besloot te combineren. De mugjes vanboven en de boogjes onderaan. Een half metertje van elke stof zou wel volstaan dacht ik. In de winkel kreeg ik de opmerking dat ik toch beter meer zou voorzien want anders zou ik niet genoeg hebben voor de breedte van de rok. Maar ik dreef mijn zin door, het zou mij wel lukken. Ik doe het toch altijd met een halve meter? Maar dan wel met een andere stofbreedte... Dat was ik even vergeten. Dus hadden ze toch gelijk in de winkel. Een simpel A-lijntje zou al niet lukken. Zucht... En nu? Ik bleef maar puzzelen en rekenen en kwam er uiteindelijk op uit dat een rechte rok met 2 plooien vooraan en 2 achteraan wel zou lukken. Dus deed ik dat maar, op hoop van zege. Voor het topje gebruikte ik de basis van SVDHZ2 (als het goed is, dan is het goed), en besloot er een mouwkapje aan te hangen.

Alles werd geknipt en genaaid en uiteindelijk werd dit exemplaar werkelijkheid:


De mouwkapjes kunnen op 2 manieren gedragen worden. Ik heb ze getest op prinsesje en ben er nog niet uit welke ik mooier vind. Ze hebben beiden wel iets... Leuk toch, een kleedje met meerdere draagopties :-D 



En ja, je hebt het goed gezien; mijn labeltje zit erin voor de EERSTE keer. Dat voelt zo speciaal!


Ook binnenin werd mijn labeltje genaaid


De mugjes staan op de voering horizontaal ipv verticaal want ik had echt veel te weinig stof om alles verticaal te kunnen knippen. Ik ben al blij dat het mij zo gelukt is, en dat ik dus niet heb moeten prutsen met een andere stof... In het vervolg moet ik gewoon wat beter luisteren naar wat de mensen uit de winkel mij zeggen en niet zo koppig zijn...

De blinde rits werd er voor de zoveelste keer ingenaaid, alleen heb ik er nu wel aan gedacht om mijn patroon te laten doorlopen. Niet echt gelukt maar oefening baart kunst zeker? 


En morgen mag prinsesje dan eindelijk poseren met haar nieuwe kleedje. Ze heeft het hele proces van begin tot eind gevolgd en kon niet stoppen met vragen wanneer ze het nu mocht aandoen. Zo leuk dat ze eindelijk mijn naaisels aan wil en ik er dus niet meer om moet vechten.


Ze zal stralen morgen, ze poseert zo graag voor een foto, en met een nieuw kleedje komt het helemaal goed :-)

Stof: Stoffen van Leuven
Patroon top: SVDHZ2
Patroon rok: zelf getekend
Trui en broekkousen: JBC



zaterdag 7 november 2015

Labeltjes


Goed, ik geef het toe, het is een trend aan het worden in naailand om je eigen labeltje te hebben, en ook ik had al een hele tijd een ontwerp dankzij een naaimaatje. Maar van bestellen kwam het nog niet direct. Het blijft natuurlijk een luxe en je hebt goedkopere maar minder persoonlijke alternatieven in de winkel.

En toch... Een labeltje uit de winkel gebruiken voelde niet juist, alsof je een deeltje bent van de massaproductie en dus helemaal niet authentiek bent. Dus toen mijn verjaardag kwam, wist ik wel wat ik wou. De labeltjes werden besteld op Etsy en zouden mij na 3 weken geleverd worden. Na een dikke week lagen ze ineens in mijn bus. Zo snel?! Maar goed, je gaat mij daarover niet horen klagen 😄

En zo is het dat ik een "merk" werd met eigen label...





Ik koos voor 1000 geweven labels in 2 designs: 500 om in te naaien binnenin, en 500 om in de zijnaad van dingen te verwerken. Zo spannend... Mijn eerste projectjes liggen klaar 😉

Waar ik ze bestelde? Ik haalde de tip eigenlijk bij een andere grote blogmadam nl Deborah Sluijs met "toertjes en pateekes" die terecht suggereerde dat die man zijn naam niet mee heeft (eyluldesigs). Maar het moet gezegd zijn: ik had wat schrik om zo ver van huis te bestellen maar dat bleek onterecht want die man heeft mij echt goed geholpen, de service was dus heel goed en de levering veel sneller dan verwacht. Een aanrader en dus bedankt Deborah 😉


Liebster Award

Jullie hebben het waarschijnlijk al gemerkt dat het wat rustig begon te worden op mijn blog. Ik had wat nood aan rust en ben er een weekje op uit getrokken met het gezinnetje. Maar zo komt het dus dat ik ook even gemist heb dat mijn blogje genomineerd was voor een Liebster Award! Zo fijn! Bedankt Kudrado Amikojn (https://kudradoamikojn.wordpress.com).



Bij een Liebster Award hoort ook een vragenlijst, en dit was de mijne:

Wat heb je laatst gegeten?
Tortelloni met ricotta. Ik ben gewoon een pasta-gek...

Wat zit er in de onderste la van je kleerkast?
In mijn kleerkast zitten eigenlijk geen lades, maar wat er helemaal onderaan ligt is mijn voorraad handtassen. Daar heb ik eigenlijk ook een mooie collectie van. Girls will be girls zeker?

Wat is uw favoriet seizoen, bloem, boom?
Mijn favoriet seizoen is absoluut de herfst. Misschien omdat ik in de herfst geboren ben, maar ik ben zot op die kleuren. Als kind bladerde ik vaak door het trouwalbum van mijn ouders die in de herfst getrouwd zijn, en het zien van mijn ouders in trouwkleren op die herfstige achtergrond, dat had iets magisch. Ooit ging in het ook doen, trouwen in de herfst. Helaas waren de bomen op mijn trouw nog te groen, maar een mooie dag was het toch.
Mijn favoriete bloem is dubbel. Enerzijds hou ik van ochideeen, die zijn mooi in je interieur, lekker strak en gemakkelijk te onderhouden. Maar anderzijds hou ik ook van rozen. Ja echt, heel cliché, maar toch...
En om voort te gaan op die romantische noot, moet ik toegeven dat mijn favoriete boom een treurwilg is. Ze hebben iets romantisch, triest en mysterieus tegelijkertijd, net alsof ze een geheim hebben.

Wat is de kleur van je ogen?
Blauw

Waar ga je winkelen?
Goh, ik heb niet echt een vaste winkel, waar ik kom eigenlijk. Ik werk ook op zaterdag dus ga ik vaak winkelen met mijn man op zondag en combineren we dat met een uitstapje met de dochter.

Waar koop je stof?
Tot nu toe ging ik vaak naar het stoffenspektakel en Modecoupon, vooral omdat je daar aan goedkope stofjes kan geraken. Heel handig als je nog aan het leren bent. Maar tegenwoordig vlot het al wat beter dus ga ik ook al eens langs bij Stoffen Van Leuven. Het budget ligt iets hoger maar overpriced is het zeker niet, en je hebt een mooie service. Die man heeft echt enorm zijn best gedaan voor mij toen ik daar laatst stond en hem onbedoeld deed zoeken naar iets dat ik in mijn hoofd had. Maar hij heeft het wel gevonden. Prima service dus.

Wat is je favoriete accessoire?
Mijn schoenen. Niet 1 paar dus maar daar werk ik nog het liefst mijn outfit mee af. En in een paar mooie pumps voel ik me gewoon op en top vrouw.

Als je zou kunnen vliegen, waar zou je heen vliegen?
Ik zou eigenlijk heel graag eens naar Australie gaan, maar niet om daar te gaan wonen. Als we het hebben over definitief ergens heel vliegen, dan zou ik gewoon hier blijven. Veel mensen klagen wel, maar ik vind het hier wel goed...

Wat is het leukste cadeautje dat je ooit kreeg?
Hmmm... Das een moeilijke... Dan zou ik moeten zeggen het allereerste verjaardagscadeau van mijn man, toen nog "lief". We waren nog maar een maand of twee samen en hadden elkaar leren kennen op de hogeschool. Ik zat vlakbij op kot en hij had mijn sleutel kunnen bemachtigen. Toen ik met hem toekwam aan mijn kot en mijn deur opendeed, lag mijn hele kamer vol met rozenblaadjes en rozen (misschien daarom mijn voorkeur voor rozen?). Op de grond lag een pad van rozen dat leidde naar mijn eigenlijke cadeautje: een halsketting dat hij had laten ontwerpen bij de juwelier (omdat ze niet hadden wat hij wou). Voor mijn 18e verjaardag vond ik dat toch een heel leuk cadeautje, vooral omdat we nog maar net samen waren. Het blijft bij...

Als je 1 wens mocht doen, welke zou dit dan zijn?
Dat alles zou mogen blijven zoals het is... Of is dat stom? Ik ben gewoon heel gelukkig met hoe de dingen nu zijn. De enige verandering die ik nog zou willen is nog een tweede kindje. Maar verder dan dat mag het gewoon blijven zoals het nu is.

Zo, dat was mijn vragenlijst. Mijn nominaties gaan naar:
http://creaties-jadeden.blogspot.be
Je maakt gewoon prachtige dingen en je bent een inspiratiebron voor mij

http://schatatjes.blogspot.be
Je verbaast mij telkens opnieuw met je creaties.

http://miefleur.blogspot.be
Je initiatief met je naaicafé vind ik geweldig. Jammer dat ik niet meer kan komen maar volgens mij heb je veel nieuwe vriendschappen gecreeerd en dat vind ik super!

http://bouquetofbuttons.be
Want je bent zo'n toffe madam

http://madebymecreativemie.blogspot.be
Ik herken mezelf in jou en volg je vorderingen graag op

Mijn vragen voor jullie zijn:

Hoe lang naai je al?
Waar droom je van?
Wat is je favoriete creatie? Foto mag ;-)
Wat doe je als je niet naait?
Heb je een slogan/motivatie-zin? (vb die van mij is "Nothing in the world has ever been accomplished without passion)
Wat is je favoriete kleur?
Wat is je favoriete seizoen?
Wat is het meest memorabele moment uit je leven?
Wat zou je anders doen als je de kans zou krijgen om alles opnieuw te doen?
Waar ga jij stof kopen?
Waar ben je bang van?


maandag 19 oktober 2015

Déjà vu

Soms overkomt het je dat je een goed en degelijk patroon tegenkomt, waar je dan ineens meerdere exemplaren van wil maken. Ik had mij altijd voorgehouden dat ik dat niet ging doen; ik ging echt niet 2 keer hetzelfde maken. Maar dat was toen ik nog maar net begonnen was, en dus nog heel hongerig naar kennis en ervaring. Nu is het anders...

Nu wil ik natuurlijk nog altijd bijleren, maar soms is het gewoon leuk om gezellig wat te naaien ipv uit te moeten pluizen hoe het eigenlijk moet, en of het wel zal passen,... Dus ik beken: prinses heeft ondertussen al wat herhaling in haar kast hangen. Eerst hadden we de leather sweater van LMV in tweevoud, dan de Candy dress van LMV in drievoud, en ondertussen ook een kleedje uit SVDHZ2 in drievoud. 

De eerste versie maakte ik voor prinses  haar allereerste schooldag: het vlinderkleedje. En nu heeft ze er nog 2 bij.






Waarom? Omdat ze zo gemakkelijk dragen op school, en zo leuk te naaien zijn. Maar na versie 3 ben ik toch weer even toe aan wat anders. Ik ben benieuwd wat er binnenkort van onder mijn naaimachine rolt. Jij ook?

dinsdag 13 oktober 2015

Hoe doen jullie het?

Een stappenplan volgen is niet mijn sterke kant. Het is al van als ik nog een klein kindje was dat ik dingen creëerde zonder te kijken hoe het moest. Soms met succes en andere keren dan weer niet. Maar begrijpend lezen was dan ook niet mijn ding dus de uitleg lezen kwam er niet van.

Nu moet ik eerlijk toegeven dat er nog niet veel veranderd is: ik begin nog altijd zomaar aan een project zonder te lezen hoe het moet. Bij LMV is de foto uitleg natuurlijk extra handig, maar op de foto's staat natuurlijk niet alles.

Als je natuurlijk veel kleedjes maakt, dan weet je op den duur wel hoe het moet, en bij moeilijkere patronen lees ik de uitleg echt wel (of tenminste op de delen waarover ik struikel). Maar meestal leg ik mijn uitleg uit de weg als alles geknipt is. 

Dus ik vroeg mij nu even af hoe jullie dat doen: volgen jullie strikt het stappenplan en lezen jullie elke letter? Of kijk je eens van ver naar de uitleg of helemaal niet? En hoeveel naaiervaring heb je al? Volgens mij speelt dat ook een rol... 

Laat maar weten; ik ben benieuwd :-)

zondag 11 oktober 2015

Verjaardagsfeestje

Het is zover: ik heb een nieuwe voordeur, zit op een nieuwe tram,... Kortom: ik werd een dagje ouder. Of eigenlijk een jaartje; 30 jaar! Dat klinkt zo... serieus... Maar zoals steeds zie ik wel de voordelen in van mijn nieuwe leeftijd. Want net als mijn bloedgroep is mijn levensmotto gewoon: BE POSITIVE! En zo besef ik heel goed dat 30 zijn wel wat leuke dingen met zich meebrengt.

En op korte termijn is dat natuurlijk een verjaardagsfeestje! Jeeeeej! Ik had er zin in. Maar in plaats van een taart te bakken, wou ik nu toch veel liever een kleedje maken voor mezelf. Ik zocht en zocht een patroon en besloot om voor de eerste keer met My Image te werken. Op de stoffenbeurzen had ik al een paar keer een boekje gekocht dus het werd hoog tijd dat ik daar wat mee deed. In Modecoupon vond ik een prachtige punta di roma in een donkerrood.

Maar wat de maat betrof, was het toch een beetje spannend. Ondertussen weet ik van sommige merken al op voorhand welke maat ik best neem, maar nu helemaal niet. In de naailes had ik net geleerd hoe ik mijn maat moest nameten op het patroon en daaruit bleek dat ik een 40 zou moeten nemen. Omdat dat nogal afwijkt van wat ik normaal doe, besloot ik mijn hulplijnen in te roepen: Facebook naaigroepjes. Na wat overleg besloot ik toch te gaan voor de 40. Kleiner maken lukt toch altijd.

De stof werd geknipt en het kleedje zat vrij snel in elkaar, ook al ben ik het niet echt gewoon om met een rekstof te werken. Bij de eerste pasbeurt merkte ik wel dat het fout zat. Op mijn heupen zat het goed, maar de rest was veel te groot. Maar mocht ik gewoon op de zijkant innemen, of zou ik ook in de figuurnaden moeten wegnemen? Stress!! Vooral omdat ik het kleedje ineen had gestoken met de overlock. Ik had echt geen zin om alles uiteen te halen! Dus ik waagde mijn kans en begon van net onder mijn oksel tot net boven mijn heupen in te nemen. Veel beter, maar nu waren de figuurnaden zo raar. Toch maar even vragen in de les wat ik nu best deed. Ik bekeek samen met de juf hoe mijn kleedje zat en we besloten enkel nog in de taille in te nemen. En toen was het perfect!


Een gecentreerd model ideaal voor zandlopers, een leuke tailleband en zakjes!!!


Even poseren ;-)


Ik heb het gevoel dat het afslankt. Als dat niet zo is, laat mij dan in mijn illusie ajb :-D ;-)


Zo, helemaal klaar voor mijn feestje


Mijn feestje was geweldig. Zo gezellig om iedereen bij elkaar te hebben. Maar het leukste dat ik kreeg voor mijn verjaardag waren toch de tekeningen van mijn neefjes:




Leuk toch hoe zelfs zij zien dat ik graag mijn hakjes en kleurtjes heb :-D

Dit patroon is dus helemaal geslaagd want het kleedje vind ik echt geweldig.

dinsdag 6 oktober 2015

Roosjes

Wat hou ik toch van roosjes... Pure romantiek. Heel cliché natuurlijk, ik weet het wel, maar toch... Smelt...

En nu smelt ik er helemaal voor want ik zag gisteren op Facebook iets dat mijn aandacht trok. Appelrozetjes: een gebakje in de vorm van een roos. Geweldig! Ik ben nu al fan.

Dus toen ik vandaag in de winkel stond, viel mijn oog op bladerdeeg, en dat heb ik dan maar gauw meegenomen. De appeltjes werden in schijfjes gesneden en in citroenwater gelegd. Dat werd 5 min opgewarmd in de microgolf zodat ze soepeler zouden worden. Het bladerdeeg werd uitgerold. Confituur gemengd met een beetje water werd over het bladerdeeg gestreken, daarboven werden de appeltjes gelegd. Dit werd opgerold en in een cupcake-papiertje in een schotel gelegd. Niet doen! Echt een slecht idee. Je bladerdeeg kleeft veel te hard aan het papiertje.


Alles ging 40 min op 180 graden de oven in.



En nu smullen maar! 

Wil jij het ook proberen? De volledige uitleg vind je hier: http://tiphero.com/baked-apple-roses/


zondag 4 oktober 2015

Nazomers naaisel

Het is ondertussen al ongeveer 1,5 jaar geleden dat ik voor het eerst achter een naaimachine kroop, en in die tijd heb ik enorm veel bijgeleerd. Maar er was iets dat ik nog niet echt aangedurfd had tot nu toe: gebreide stof. En dan bedoel ik niet tricot, maar echt truien-stof. Want een trui dat leek mij gewoon niet evident om te maken. Maar vorige lente voelde ik er mij klaar voor en ik zag een prachtig stofje liggen bij modecoupon. Een roze gebreide stof met een zilverdraad erin. Niet te duur dus perfect voor een proefproject. Een geschikt patroontje zoeken vond ik moeilijker, maar toen de laatste LMV (editie sept/okt 2015) uitkwam, zag ik iets staan: de "Hope Cardigan". Laag niveau en een heel trendy model. Ik kocht vlug nog wat bijpassende boordstof en we konden eraan beginnen.

In een mum van tijd was het patroon getekend en geknipt, en verrassend genoeg ook helemaal genaaid. Ik denk dat dit een van mijn snelste projectjes ooit was. En misschien zelfs een van mijn leukste kledingstukken om te dragen. Trendy en toch comfortabel. Zalig gewoon. De enige pech die ik had, was dat de stof nogal dun is, en de dagen al wat kouder werden. Ach ja, dan werd het maar een trui voor de komende lente dacht ik. Tot er ineens mooier weer aankwam. Vandaag gingen we dan maar naar het park met prinses EN met mijn nieuwe trui.



Verrassend genoeg bleek hij warmer dan ik had verwacht, al zal hij toch in de kast blijven hangen als het wat kouder wordt. En een extra voordeel (ik zie het echt nu pas), maar mijn probleemzone, oftewel mijn ronde poep, zit mooi weggestoken. Hoe kan ik daar nu niet blij mee zijn?

Dit patroontje is helemaal goedgekeurd! Er volgen er nog ;-)

vrijdag 25 september 2015

Voor Jasmien

Mijn baas is opa geworden. Zijn zoon, die af en toe ook eens bij ons komt werken, en die zijn vrouw zijn bevallen van een meisje: Jasmien. Helaas werd ze 2 maand te vroeg geboren dus ligt ze nog in de couveuse. Af en toe krijgen we dan eens een fotootje te zien, maar wat vooral opvalt is dat ze zo klein is dat ze nog geen echte kleedjes aankan, en dus nog niet echt iets van zichzelf kan aandoen. Nu wou ik wel iets maken voor hun, maar om eerlijk te zijn, jaagt het mij wel wat angst aan om iets te maken van kledij. Want wat als ze reageert op die stof, wat mag ik wel en niet gebruiken,... Kortom: kortsluiting in mijn hoofd.

Maar ik wou wel iets geven, iets dat al helemaal van haar is, ook al kan ze het misschien nog niet gebruiken, dus ik besloot om een babydekentje te maken. Lekker praktisch en heerlijk warm voor deze herfst/winter.

Ik zocht en vond 2 stofjes: een turquoise fleece (want dat zou de kleur zijn die ze in de babykamer gebruikten) en een katoentje met vogeltjes op. Wat ben ik verliefd op dat stofje!!! Nog wat paspel erbij en we konden beginnen.

Heel eenvoudig toch? Je naait de paspel rondom je katoentje en vervolgens naai je de fleece erop. Zo eenvoudig dat ik er weer in slaagde om het toch weer fout te doen. Dus als je dit ook wil doen, let dan vooral op dat je de paspel op de goeie kant van je stof hangt en dus niet zoals ik op de binnenkant. Het was maar als ik al halverwege was met de fleece erop te naaien, dat mijn frank viel. Dus alles terug los (en dat duurt nogal met die fleece), en terug in elkaar. Deze keer wel juist.

Het resultaat? Prachtig toch? Het was met pijn in het hart dat ik het afgegeven heb. Zo mooi vond ik het zelf. Hopelijk vinden zij het even geweldig en kan Jasmien er zich  heerlijk in nestelen...


vrijdag 4 september 2015

En toen ging het mis...

Prinsesje is nu 2,5 jaar is net gestart met school. Met haar groeiende zelfstandigheid, groeit bij ons de droom van een tweede kindje; een broertje of zusje voor onze grote meid. Hoe geweldig zou dat niet zijn? Omdat het voor prinses niet zo vlot ging, besloten we er ons deze keer niet zo druk in te maken, we zien wel wanneer het lukt. Maar het ging sneller dan verwacht, want halfweg augustus bleven mijn regels uit. Na een paar dagen heb ik dan toch maar een test gedaan, en ja hoor: zwanger! Tranen van geluk en vlinders in mijn buik, ik wist even niet waar ik het had. Zo geweldig! Maar naarmate dat de dagen vorderden verdween dat geluk een beetje. Het was alsof ik "vergat" dat ik zwanger was. Heel raar om uit te leggen, want ik wist het wel, en dacht er veel aan, maar toch voelde het...anders. Ik weet niet goed hoe ik dat gevoel moet uitleggen.

Naarmate de dagen vorderden, begon de zwangerschap zich duidelijker te tonen: hoofdpijn, humeurig, heel emotioneel, gezwollen borsten en natuurlijk een "gezwollen" buik. En meer en meer begon het door te dringen: er komt echt een tweede kindje! Gelukkig als we waren begonnen we al te plannen hoe we het zouden melden aan vrienden en familie.

Maar het mocht niet zijn... Dinsdagavond begon ik een beetje bloed te verliezen. Na wat onderzoek op internet bleek dat dat wel normaal kon zijn, maar toch best even de gynaecoloog contacteren. Dus de volgende ochtend mocht ik langsgaan naar verloskunde. Die controle was heel geruststellend: alles zag eruit als een 5-weken oude zwangerschap en we zagen zelfs het hartje kloppen. Dus tenzij ik echt meer zou beginnen bloeden of echt krampen en buikpijn zou krijgen was er geen reden tot paniek.

Gerustgesteld en met tranen van geluk ging ik naar huis. Om even later op te merken dat ik veel heviger begon te bloeden. Maar dat kon wel na het onderzoek hadden ze mij op voorhand gezegd. Toch maar even afwachten... De ochtend nadien werd het bloeden alleen maar heviger en kreeg ik almaar meer buikpijn. Dus terug op controle. En opnieuw zag alles er geruststellend uit. Alleen klopte er naar mijn gevoel iets niet. De assistent gynaecoloog ging veel te snel over het hartje, sloot haar onderzoek veel sneller af dan vorige keer, en na consultatie met haar supervisor zei ze mij dat het geen zin had om elke dag binnen te komen om te zien of het een miskraam is (en niet of het al dan niet een miskraam zou zijn). Dus ergens gerustgesteld, maar toch ook twijfelend ging ik terug naar huis. De krampen werden heviger en het bloeden ook. Ik voelde mij doodmoe dus ik deed niets.

Die avond kreeg ik nog meer buikpijn en opeens voelde ik iets, net een bloedklonter. Maar als ik naar de wc ging om te kijken sloeg de realiteit in, want daar lag ons kindje... Geen herkenbare vormen, maar toch overduidelijk ons kindje...

De leegte sloeg in, ik voelde mij misselijk door het idee wat net gebeurd was, en ook al kon ik het aanvaarden (natuurlijke selectie enzo, en meer van die blabla...) maar nu begint het toch echt door te dringen bij mij en heeft de leegte plaats gemaakt voor verdriet. Heb ik iets fout gedaan? Heeft de assistent-gynaecoloog iets gedaan dat niet mocht? Ik weet het niet. Ik heb me sterk gehouden tot nu, maar nu lukt het even niet. Vandaar mijn verhaal, want soms helpt het om je hart te luchten... Ja toch?

Super handige tas

Vorig weekend had ik even een lastig moment, ik wist geen blijf met mezelf. Dus ik besloot wat te naaien, want dat is toch de beste therapie nietwaar? Maar het moest simpel zijn zodat ik gewoon zou kunnen door naaien, en mij niet zou moeten opjagen in dingen die niet lukken. Ik zocht en zocht en kwam uiteindelijk bij een tas terecht: Paulien uit "Mijn Tas". Ik raapte wat restjes bijeen, want deze tas zou ik waarschijnlijk toch niet kunnen gebruiken, tenzij eventueel als naaitas.

Ik nam het restje van de namaakleer die ik gebruikte voor mijn moeder (http://lilaroosje.blogspot.be/2015/03/voor-mama.html) en vond een binnenstofje dat ik ooit wel eens zou gebruiken als ik een tas voor mezelf zou maken. Want zoals ik eerder al zei: niets zo leuk als de binnenkant van een tas: als die leuk is, dan is hij toch helemaal perfect?! (Ook al zie alleen jij het)

Zoals gedacht ging het naaien heel vlot, en werkte het heel kalmerend. Exact wat ik nodig had. In een mum van tijd stond er een tas voor mijn neus. Hij bleek alleen wat groot te zijn. Echt handig leek hij dus niet. Maar zoals al mijn naaisels, worden ze eerst uitvoerig getest alvorens ze op de foto gaan, en bij deze tas is dat niet anders. Ze wordt dus echt gebruikt! En wat blijkt: zo handig! Al mijn gerief past er perfect in, maar prinses die sleurt ook graag dingen mee (knuffels enzo), en als zij die niet meer wil dragen, dan kunnen ze er nog perfect bij!


Ik ben er dus helemaal aan verkocht.

maandag 24 augustus 2015

Terug naar school

Terug naar school... Of in ons geval: voor de allereerste keer naar school! Juist ja, prinses is 2,5 jaar oud en mag op 1 september starten in het instapklasje van haar nieuwe school. Super spannend natuurlijk maar prinses lijkt er haar niet druk in te maken. En voor mij viel het ook mee... tot ik ineens besefte dat ik ze moet achterlaten bij mensen die ze totaal niet kent. Dat gaf me toch even een brok in mijn keel. Maar ze gaat dat goed doen, ik ben er zeker van.

Maar met het nieuwe schooljaar, komt natuurlijk ook de nodige uitzet: boekentasje, kleren, brooddoos,... En haar tenue voor de 1e schooldag ligt al klaar. Al heeft ze het kleedje toch al eens aangedaan voor het verjaardagsfeestje van haar neefje afgelopen weekend. Zo kan ik mezelf toch even verzekeren dat het past, en dat ze er gemakkelijk mee is nietwaar?

Het werd het gewone basiskleedje uit SVDHZ2. Nog niet teveel tralala, gewoon eenvoudig, en dus ook lekker gemakkelijk om mee naar school te gaan. Kijk je even mee?



Als het wat frisser wordt, komt er een marineblauw truitje over. 

En toen kwam 1 september eraan, een beetje sneller dan verwacht. Maar prinsesje had er zin in en voelde zich daar direct thuis. De juf merkte zelfs direct haar mooie vlinderkleedje op. Als een fiere moeder liet ik vandaag mijn dochter haar vleugels openslaan in de kleuterklas; de start van haar minstens 18-jaar durende schoolcarrière. Ze deed het alvast geweldig!




Patroon: SVDHZ2
Stof: Katoen digitale print van Modecoupon

vrijdag 21 augustus 2015

Potjes geluk

Ons prinsesje is ondertussen al 2,5 jaar oud en mag in september starten met school. Wat wordt ze groot! Ik heb geen idee waar al die tijd naartoe is gegaan... Maar met naar school gaan, komt natuurlijk de wens om proper te zijn.

Maar prinsesje dacht daar anders over: na al 3 mislukte pogingen, begonnen we begin augustus opnieuw, maar met een bang hartje. De pamper bleef uit en het ene ongelukje volgde het andere op. Soms meer dan 5 op een halve dag. Manlief en de crèche stelden zich al de vraag of ze wel klaar was, en of we niet beter nog wat zouden wachten. Maar de tijd is bijna op en ze heeft tekenen laten zien dat ze er klaar voor is. Neenee, prinses is gewoon koppig. Net zoals altijd, want als er iets niet is zoals zij het wil, dan zet ze het kot op stelten (en nee ik geef daar echt niet aan toe, het ligt in haar karakter zeker? Ik heb al begrepen dat haar mama ook zo koppig kan zijn ;-) ...). Ik was er echt van overtuigd dat het weer een geval van koppigheid was.

En na een weekje geduldig de plasjes opkuisen kwam ineens totaal onverwacht een groot succes: ze gaat op potje! Na een weekendje met matige successen, kreeg ik de melding van de crèche dat ze zich er precies heeft bij neergelegd dat het niet anders meer kan. Zie je wel dat ze gewoon koppig was? Want op een weekje tijd is ze intussen volledig proper. Zelfs als ze roept dat ze moet gaan, kan ze het nog even ophouden. Verbazingwekkend.

Maar zo kunnen we met een gerust hart uitkijken naar 1 september en is dat toch al een zorg minder.

Ik ben zo fier op mijn prinses...

vrijdag 14 augustus 2015

Luchtig kleedje

Het is mij opgevallen dat ik al een tijdje geen nieuwe creaties meer gepost heb, en dat is raar, want er zijn er wel gemaakt. Maar vaak ben ik er zo weg van, dan de kleedjes direct gedragen worden ipv eerst uitgebreid gefotografeerd te worden. En wat is daar trouwens mis mee? We leven toch in het echte leven en niet op het internet (of zoek ik daarmee gewoon excuses?)

Nuja, 1 van de mooiste kleedjes die ik deze zomer maakte voor prinses is ondertussen al geweldig te kort geworden dat we het eigenlijk een tuniek moeten noemen :-D Gelukkig heeft ze het veel kunnen aandoen en dankzij de ruime snit zat het lekker luchtig. 

Over welk kleedje het gaat? De Jill jurk uit LMV 2/2015. Ik was eigenlijk direct verliefd op dat patroontje maar het duurde toch een maand voor ik eraan begon. Het was verrassend eenvoudig, zelf de struikelblokken vielen mee. En het uiteindelijke resultaat werd dan toch nog op foto vastgelegd voor het helemaal te klein was :-) 



Het stofje vond ik vorige winter bij stoffen van Leuven en moest eigenlijk dienen voor een nieuwjaarskleedje. Het was alleen wat dun, dus voor een zomer kleedje was het ideaal. En de kleuren waren helemaal perfect voor het bleke huidje van mijn goudblonde prinses :-)

Supersnelle lasagne

Zij die mij kennen weten al dat ik niet vaak kook, maar als ik dan eens kok ben, dan moet het snel gaan, en als het even kan, in zo weinig mogelijk potten. Vorige keer deelde ik al mijn supersnelle kippenpootjes. Deze keer is het een supersnelle lasagne. Extra voordeel: hij is licht, gezond en vooral heel lekker!

Ingredienten (2p):
300g Kabeljauw
800g Tomaat uit blik
Citroen
Lasagnevellen
Parmezaanse kaas
250g Ricotta
Kruiden naar smaak

Werkwijze:
  • Leg je vis in een microgolfbestendige schaal, kruid met peper en zout en een beetje citroensap. Doe dit in de microgolf tot het net gaar is (voor 2p: 5min op 800w)
  • Giet het vocht van de vis weg en verbrokkel
  • Verwarm de oven voor op 210°
  • Boter een ovenschaal in
  • Bedek de bodem met tomatenstukjes en doe er wat kruiden over. Bedek daarna met lasagnevellen.
  • Leg een laagje vis, doe daar nog eens wat tomatenstukjes over en kruid opnieuw. Egaliseer en bedek opnieuw met lasagnevellen. Herhaal deze stap tot je schotel bijna vol is (2à3 lagen)
  • Na de laatste laag lasagnevellen, doe je nu een laagje ricottakaas dat je bedekt met parmezaanse kaas. Hoe meer, hoe lekkerder en natuurlijk ook hoe vettiger... Dus hou je misschien toch een beetje in ;-)
  • Zet dit geheel in de oven voor 15 min. Naar gelang jouw oven en het type lasagnevellen dat je gebruikt kan de gaartijd wat verschillen.
  • Terwijl de lasagne bakt ruim je dat beetje afwas op en geniet van de geur die uit je oven komt.
  • Smakelijk!
Deze avond maak ik hem opnieuw maar ik ga eens een iets minder luie versie proberen met wat courgette, wortel, ui en prei erbij. Dat kan toch alleen maar lekker zijn?

Update:
De lasagne met de groentjes bij bleek veeeeeeel lekkerder. Het vraagt wat meer moeite, maar als je de tijd hebt loont het echt de moeite. Geniet vooral even mee:


De groentjes werden op voorhand gestoofd, geblust met witte wijn en daarna nog even meegekookt met de tomatenblokjes en de nodige kruiden. Er werd rijkelijk gestrooid met parmezaan zodat het niet echt meer licht te noemen was, maar het smaakte des te meer. Een echte aanrader!

zondag 9 augustus 2015

Gedaan met de rust

De vakantie is halverwege, we zijn al terug van onze deugddoende vakantie en de naaimachines hebben hun onderhoud gehad. Even een naaipauze genomen en ze heeft deugd gedaan. Maar nu kriebelt het toch echt om er terug in te vliegen, zeker met het schooljaar voor de deur en ons prinsesje die op 1 september voor het eerst naar school mag (spannend!!!).

Ik heb al eens gebladerd tussen al mijn patronen, eens gerommeld tussen mijn stoffen en er werd al een selectie gemaakt om mee te starten. In de nieuwe B*inspired staat een leuk kleedje, en met een stofje dat ik vorige winter kocht, ga ik een winters kleedje maken. 

Ready, set, sew! En het resultaat volgt natuurlijk als het klaar is 😉

donderdag 16 juli 2015

Verloren-gelopen-armband

Het is zomervakantie en dat wil zeggen dat weer vele gezinnen samen op reis vertrekken, of daguitstapjes maken. Voor ouders met kleine (en vooral heel beweeglijke kinderen) kan dat met de nodige stress en bezorgdheid gepaard gaan. En volgens mij ben ik echt niet de enige die schrik heeft dat haar kind ineens verloren gelopen is. Dan hoop je dat een goede ziel je kindje vind, en hopelijk kan die dan contact met je opnemen. En dat kan door middel van een armband met de gegevens erop.

Maar naar goede gewoonte ben ik altijd te laat met het zoeken naar praktische dingen, dus ook voor zo'n armband. En je zal ze waarschijnlijk wel overal kunnen vinden, het leek mij leuker om er eentje zelf te maken. En wat blijkt? Het is nog eenvoudig ook. Als je met je naaimachine letters en cijfers kan typen, is er al helemaal niets aan.

Wat heb je nodig:

  • Stof
  • Vlieseline H180
  • Eventueel soluvlies (een vlies dat oplost in water)
  • Draad
  • Kamsnaps of andere drukknopen
Wat moet je doen:

Je meet eerst de omtrek van je kindjes arm. En reken dit een beetje ruimer. Niets zo stom dan een spannende armband die je niet mag uitdoen!


Dit teken je uit op je stof en reken er een paar cm extra bij voor de overlapping om je knoopje aan te bevestigen. Vergeet ook je naadwaarde niet mee te tellen.


Doe dit 2 keer: eenmaal voor de buitenkant, eenmaal voor de binnenkant. Strijk er de vlieseline op
Nu naai je aan de ene kant de naam van je kind, en aan de andere kant je GSM-nr of wat je erop wil. Je kan dit natuurlijk ook doen voordat je de stof knipt.

Leg de goede kanten op mekaar en naai de lange zijden en 1 korte zijde toe. Keer om en naai nu de andere korte zijde toe. Bevestig de kamsnaps en klaar! Je kan met een gerust hart op reis/daguitstap.

Vergeet met dit eenvoudige ontwerp niet om je kamsnaps er juist op te zetten! Aaaaragh! Ik google alvast hoe je ze er weer afhaalt...


Stom he... Dat heb je dan met eenvoudige dingen: dan doe je het toch nog fout :-D